2. Συμβουλευτική Εφήβων

H Συμβουλευτική των εφήβων μπορεί να τους βοηθήσει να διαχειριστούν μία πληθώρα θεμάτων. Οι έφηβοι θα μπορούν, έτσι, να έχουν μία καλύτερη και αποτελεσματικότερη προσαρμογή στις διάφορες καταστάσεις της καθημερινότητάς τους και της ζωής τους.

Όσον αφορά στους εφήβους, στο πλαίσιο της συμβουλευτικής διαδικασίας, κατόπιν της από κοινού συναίνεσης των γονέων τους για την συμμετοχή τους στις συνεδρίες και σ’ ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και ασφάλειας, προσεγγίζονται διάφορα θέματα, από πολύ απλά μέχρι περισσότερο σύνθετα, τα οποία αφορούν:

​

• Στις διαπροσωπικές τους σχέσεις με τους άλλους (γονείς, συνομηλίκους τους κ.ά.).

• Στην επικοινωνία τους με τους άλλους.

• Στην επίδοση/απόδοσή τους στα μαθήματα του σχολείου και του φροντιστηρίου.

• Στην χρήση του διαδικτύου, του κινητού τηλεφώνου, των βιντεοπαιχνιδιών κλπ.

• Σε θέματα διεκδίκησης της αυτονόμησής τους.

• Στην διεκδικητικότητά τους και στα όρια.

• Στην αντίληψή τους για την ταυτότητα του φύλου τους και τη σεξουαλική τους ταυτότητα.

• Στην συναισθηματική και συμπεριφορική αντίδρασή τους απέναντι σε διάφορα γεγονότα/καταστάσεις.

• Στον τρόπο σκέψης τους και στις πεποιθήσεις τους.

• Στην μειωμένη αυτοεκτίμηση/αυτοπεποίθησή τους.

• Στην αντίληψη του εαυτού τους και στην εαυτοεικόνα τους.

• Στην ανεπαρκή αυτεπίγνωση/αυτογνωσία τους.

• Στην τάση τους ν’ αναβάλλουν συνεχώς.

• Στην μειωμένη αίσθηση αυτοαποδοχής τους.

• Στην συναισθηματική απορρύθμιση τους λόγω της αντιμετώπισης καταστάσεων κρίσης (λόγω ξαφνικού θανάτου αγαπημένου προσώπου, εκδήλωσης σοβαρής ασθένειας συγγενικού προσώπου κλπ.).

• Στη βίωση εσωτερικών συγκρούσεων που μπορεί π.χ. να αφορούν στις αξίες τους και στο τι είναι για αυτούς ηθικά σωστό.

• Στη βίωση αρνητικών συναισθημάτων, όπως η ενοχή, η θλίψη, η ντροπή, η απελπισία, η απόρριψη, η αναξιότητα κλπ., ως επακόλουθων συναισθημάτων δύσκολων καταστάσεων ή ως βιωμένων συναισθημάτων στο πλαίσιο εκδήλωσης διαταραχών, όπως είναι οι διαταραχές της διάθεσης (κατάθλιψη), οι διαταραχές σίτισης και πρόσληψης της τροφής (κυρίως, η ψυχογενής βουλιμία και η διαταραχή της υπερφαγίας).

• Στη βίωση άγχους, είτε στο πλαίσιο εκδήλωσης αγχωδών διαταραχών (όπως το άγχος αποχωρισμού, η διαταραχή του πανικού, η αγοραφοβία, το κοινωνικό άγχος, η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, η ειδική φοβία κλπ.), είτε ως επακόλουθο βίωσης δύσκολων καταστάσεων (ξαφνική απόφαση των γονέων τους για μετακόμιση, αλλαγή σχολείου κλπ.).

• Στην εύρεση λύσεων για την αντιμετώπιση διαφόρων προβλημάτων.

• Στην ανάπτυξη δεξιοτήτων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση τρεχουσών, αλλά και μελλοντικών δυσκολιών.

• Στην λήψη αποφάσεων (σχετικά με την εκπαιδευτική κατεύθυνση, τον κλάδο σπουδών, την εργασία που θα επιθυμούσαν αργότερα να κάνουν κλπ.).

• Στις μεταβάσεις (αλλαγή τόπου κατοικίας, αλλαγή σχολείου κλπ.).

• Στην απώλεια (λόγω θανάτου, διαζυγίου των γονέων τους, δικού τους χωρισμού κλπ.).

 

Για την προσέγγιση των παραπάνω θεμάτων εφαρμόζονται συνθετικά τεχνικές και μέθοδοι από τις κάτωθι θεωρητικές και θεραπευτικές προσεγγίσεις της Συμβουλευτικής:

​

• Ψυχαναλυτική/Ψυχοδυναμική

• Γνωσιακή Συμπεριφορική (CBT)

• Προσωποκεντρική

• Μορφολογική - Gestalt

• Υπαρξιακή

• Οικογενειακή/Συστημική