2. Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία & Κλινική Υπνοθεραπεία Εφήβων

H εφηβεία είναι μία από τις πιο δύσκολες περιόδους στη ζωή των ανθρώπων, καθώς, από τη μια, αποτελεί μία περίοδο προετοιμασίας για τους εφήβους για το πέρασμα τους στην ενηλικίωση, ενώ, από την άλλη, τους προετοιμάζει για την πλήρη αυτονόμησή τους από τους γονείς τους.

Κατά την διάρκεια της εφηβείας ο/η έφηβος/η, έτσι, έρχονται αντιμέτωποι με πολλές και ξαφνικές αλλαγές στη ζωή τους, άμεσα σχετιζόμενες με ορμονολογικούς, οργανικούς, ψυχολογικούς, συναισθηματικούς, κοινωνικούς και οικογενειακούς παράγοντες.

Οι φίλοι/ες τους αποτελούν για εκείνους ολόκληρο τον κόσμο τους, καθώς θεωρούν ότι είναι αυτοί/ές που μπορούν απόλυτα να τους κατανοήσουν, να σταθούν δίπλα τους όταν εκείνοι το χρειαστούν, να τους υποστηρίξουν. Είναι αυτοί/ές, με τους οποίους/ες μπορούν να συζητήσουν τα πάντα. Είναι αυτοί/ές, με τους οποίους/ες μπορούν να διασκεδάσουν, να χαλαρώσουν, να γελάσουν.

Κάποιες φορές, όμως, ο/η έφηβος/η μπορεί να νιώσουν ιδιαίτερα πιεσμένοι και αγχωμένοι. Μπορεί να νιώσουν λύπη, βαθιά θλίψη, στενοχώρια και να επιλέξουν να κλειστούν στον εαυτό τους˙ ν’ απομακρυνθούν ακόμα και από τους φίλους/ες τους˙ να σταματήσουν να συμμετέχουν σε δραστηριότητες, που, άλλοτε, ήταν ευχάριστο για εκείνους/ες να συμμετέχουν. Μπορεί να εκδηλώσουν έντονο θυμό, να γίνονται συχνά ευερέθιστοι, σε μεγάλο βαθμό λεκτικά και σωματικά επιθετικοί. Και είναι αυτές οι φορές όπου οι έφηβοι, ακόμη κι αν οι γονείς τους είναι υποστηρικτικοί, μπορεί να χρειαστούν την βοήθεια ενός/μίας ειδικού ψυχικής υγείας.

 

Κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται η Γνωσιακή Συμπεριφορική Κλινική Υπνοθεραπεία (Cognitive Behavioral Hypnotherapy - CBH) και η Θεραπευτική Κλινική Υπνοθεραπεία (Therapeutic Clinical Hypnotherapy - ΤCH) για τους ενήλικες, εφαρμόζεται και για τους εφήβους.

​

Ποικίλα είναι τα θέματα, από πολύ απλά μέχρι πιο δύσκολα, τα οποία μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν και να ελεγχθούν αποτελεσματικά, μέσω της εφαρμογής της Γνωσιακής Συμπεριφορικής Κλινικής Υπνοθεραπείας, όπως:

​​

► Στις διαπροσωπικές τους σχέσεις με τους άλλους (γονείς, συνομηλίκους τους κ.ά.).

► Στην επικοινωνία τους με τους γονείς και με άτομα του στενού και του ευρύτερου περιβάλλοντος (συγγενείς, φίλους/ες, καθηγητές, προπονητές κ.ά.).

► Στην επίδοση/απόδοσή τους στα μαθήματα του σχολείου και του φροντιστηρίου.

► Θέματα διεκδίκησης και διαχείρισης της ανεξαρτησίας τους.

► Στην διεκδικητικότητά τους και στα όρια.

► Θέματα αυτοαντίληψης και εαυτοεικόνας.

► Στην αντίληψή τους για την ταυτότητα του φύλου τους και την σεξουαλική τους ταυτότητα.

► Στην συναισθηματική και συμπεριφορική αντίδρασή τους απέναντι σε διάφορα γεγονότα/καταστάσεις.

► Στον τρόπο σκέψης τους και στις πεποιθήσεις τους

►   Θέματα διαχείρισης διαφόρων προβλημάτων και δυσκολιών.

►   Θέματα διαχείρισης ελεύθερου χρόνου.

►   Θέματα χρήσης διαδικτύου, κινητού και βιντεοπαιχνιδιών.

►   Μειωμένη αυτοεκτίμηση/αυτοπεποίθηση.

►   Αυξημένο αίσθημα ενοχής.

►   Αυξημένο αίσθημα ντροπής.

►   Θυμός.

►   Θέματα επίδοσης/απόδοσής τους στα μαθήματα του σχολείου και του φροντιστηρίου.

►   Μειωμένη μαθησιακή ικανότητα.

►   Κάπνισμα.

►   Αυξημένο σωματικό βάρος.

►   Μειωμένη αθλητική επίδοση.

►   Άγχος και στρες.

►   Τραύμα.

►   Χρόνιος πόνος.

► Απώλεια (λόγω θανάτου, διαζυγίου των γονέων τους, δικού τους χωρισμού κλπ.).

►   Αγχώδεις διαταραχές, όπως η διαταραχή του άγχους αποχωρισμού, η επιλεκτική βωβότητα, η κοινωνική αγχώδης διαταραχή (κοινωνική φοβία), η ειδική φοβία (φοβία για το αεροπλάνο, ζωοφοβία, κλειστοφοβία, φοβία για την ένεση κλπ.), η διαταραχή πανικού, η αγοραφοβία και η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή.

►   Διαταραχές της διάθεσης, όπως η μείζων καταθλιπτική διαταραχή, η επιμένουσα καταθλιπτική διαταραχή (δυσθυμία) και η προεμμηνορρυσιακή δυσφορική διαταραχή.

►   Ιδεοψυχαναγκαστικές και συνδεόμενες διαταραχές, όπως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και η σωματοδυσμορφική διαταραχή.

►   Διαταραχές σίτισης και πρόσληψης τροφής και κυρίως, η διαταραχή της υπερφαγίας.

►   Η διαταραχή αυπνίας από τις διαταραχές ύπνου και αφύπνισης.

►   Διαταραχές της προσωπικότητας και κυρίως, η αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας και η εξαρτητική διαταραχή προσωπικότητας.

 

Σημειώνεται ότι για όλες τις περιπτώσεις εκείνες όπου χρειάζεται να αποκλειστεί ο ιατρικός παράγοντας ή η λήψη ουσιών, όπως και για εκείνες τις περιπτώσεις όπου χρειάζεται συμπληρωματικά και ιατρική παρακολούθηση κρίνεται απαραίτητη η παρακολούθηση από ψυχίατρο ή/και από αντίστοιχης ειδικότητας γιατρό/επαγγελματία, όπως παθολόγο, ενδοκρινολόγο και διαιτολόγο - διατροφολόγο.